به قلم: حجةالاسلام و المسلمين عباس جعفري
(دبير شوراي كتاب و مدير اداره مجلات مجمع جهاني اهلبيت عليهم السلام)
امام خمينى (رحمه الله) در بارهى عملكرد وهابيان سعودى فرمودند:
«مگر مسلمانان جهان فاجعهى قتل عام صدها عالم و هزاران زن و مرد فرقه هاى مسلمين را در طول حيات ننگين آل سعود و نيز جنايت قتل عام زائران خانه ى خدا ] كشتار فجيع حجاج ايرانى در سال 1366 هـ . ش [ را فراموش مى كنند؟ مگر مسلمانان نمى بينند كه امروز مراكز وهابيت در جهان به كانونهاى فتنه و جاسوسى مبدل شده اند كه از يك طرف اسلامِ اشرافيت، اسلامِ ابوسفيان، اسلامِ ملاهاى كثيف دربارى، اسلامِ مقدس نماهاى بى شعور حوزه هاى علمى و دانشگاهى، اسلامِ ذلّت و نكبت، اسلامِ پول و زور، اسلامِ فريب و سازش و اسارت، اسلامِ حاكميت سرمايه و سرمايه داران بر مظلومين و پابرهنهها و در يك كلمه اسلامِ امريكايى را ترويج مى كنند و از طرف ديگر سر برآستان سرور خويش، آمريكاى جهانخوار مى گذارند. مسلمانان جهان نمى دانند اين درد را به كجا ببرند كه آل سعود و خادم الحرمين ] !؟ [ به اسرائيل اطمينان مى دهد كه ما اسلحه ى خودمان را عليه شما به كارنمى بريم و براى اثبات حرف خود با ايران قطع رابطه مى كنند...» ( [1])
مقدّمه
به طور قطع، مى توان گفت: در دنياى كنونى، غير از كشور ايران، هيچ دولتِ اسلامى كه قانون و مقرّرات حاكم بر آن كشور، برخاسته از قرآن و سنّت صحيح (متجلّى در تشيّع اثنا عشرى) باشد، وجود ندارد. در اين ميان، كشور عربستان به جهت قداستى كه حرمين شريفين به آن بخشيده و در نگاه مسلمانان جهان به عنوان مهبط وحى و كانون نزول قرآن و سرزمين پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) در دوره 23 ساله شناخته شده جايگاه ويژه اى دارد.
اين كشور از گذشته اى نسبتاً دور، تحت حاكميت تركان عثمانى قرار داشته و پس از جنگ جهانى اول و دوم با تلاش حاكمان محلّى و با حمايت بريتانيا و امريكا خاندان آل سعود بر سر كار آمدند و تاكنون بر اين سرزمين شريف حكم رانى مى كنند و در پرتو حكومت اين خاندان است كه مذهب وهابيّت در اين كشور رواج يافته است.
در رأس برنامههاى فكرى وهّابيان مبارزه با افكار و انديشه هاى ناب تشيّعِ دوازده امامى قرار دارد كه كانون آن، كشور اسلامى ايران با سرمايه عظيم و گران سنگ حوزه هاى علميه و مراجع و علماى بزرگ و مردم صميمى و وفادار به آرمانهاى اعتقادى ـ اسلامى است.
يكى از ابزارهاى مهم حاكمان عربستان سلاح نفت و ثروت حاصل از فروش آن به سراسر جهان و سعى و تلاش زياد مبنى بر معرفى اسلامِ سلف صالح به مسلمانان كشورهاى اسلامى در آسيا، افريقا، اروپا و امريكا مى باشد كه اين مسأله پس از پيروزى انقلاب اسلامى ايران گسترش زيادترى پيدا كرد.
چاپ كتابهاى پيشوايان سلفيه و وهّابى مانند ابن تيميه، ابن قيّم، محمدبن عبدالوهّاب و خاندان او و صدها كتاب ( [2]) . و مجله ديگر در عربستان و خارج از آن، بر عليه تشيّع، انقلاب اسلامى، رهبرى و مردم ايران با به كارگيرى جديدترين فناورى تبليغاتى و همچنين تربيت مبلّغان وهّابى و تأمين هزينههاى مالى آنها، ساختن مساجد متعدّد در سراسر جهان، كمك هاى بلا عوض و سرمايه گذارىهاى كلان در راه نشر و گسترش اسلام سعودى، گوشه اى از فعاليت هاى حاكمان وهابى به شمار مىآيد.
البته وهّابيت در زمان حاضر، ديگر آن وهّابيت خشن اوليه در دهه هاى نخستين قرن بيستم (1913 م) نيست كه در راه استقرار حاكميت خود، با كمك اربابان قدرتمند مانند انگلستان، هرگونه صداى مخالف مانند آل رشيد در كويت (مورد حمايت عثمانيان) و شرفاى مكّه را سركوب نمود، بلكه وهّابيت كنونى حاكميتى به ظاهر مهربان با مردم و متمايل به دست رسى به آخرين پيشرفت هاى علمى و صنعتى جهان و مظاهر نوين تمدن و رفاه مى باشد كه البته اين ها همه از قدرت نفت و ثروت فراوان كشور عربستان مى باشد كه بنا به اعتراف كشورهاى صنعتى دنيا، بر بيش ترين و بزرگ ترين انبارهاى نفت جهان (41) تسلط دارد. ( [3])
در مركزيت وهّابيان عربستان، پادشاه (مَلِك) حاكم مطلق است و هيچ كس حق عزل او را ندارد و تاكنون كه بيش از هفتاد سال از تأسيس حكومت آل سعود مى گذرد، هيچ گونه قانون مدوّنى كه در برابر اراده و خواست پادشاه قرار داشته باشد، وجود ندارد. امروزه منافع بخش عمده اى از مردم عربستان با خاندان سعودى گره خورده است. از اين رو، حفظ آل سعود و تسلّط آنان بر امور كشور و شؤون مملكتى با هر قيمت، در درجه اول اهميت قرار دارد. جمعيت خاندان آل سعود، كه بيش از چهار هزار نفر مى باشند، عمده مشاغل و پست هاى كليدى را در سراسر كشور وسيع و پهناور عربستان در دست دارند.
مذهب رسمى كشور عربستان "سنّى حنبلى" است كه بر اساس تعاليم محمدبن عبدالوهّاب اداره مى شود و اقليّتى (15%) در منطقه شرقى، قطيف، احساء، دمام و ظهران شيعه مى باشند. خاندان محمدبن عبدالوهّاب كه به «آل الشيخ» معروف شده اند، پست هاى مهم افتا، ارشاد، تبليغات، آموزش مذهب وهّابيت و مانند آن را در دست دارند.
در ذيل، به ساختار مذهبى، فرهنگى و سياسى كشور عربستان سعودى و عملكرد آن در دوره هاى اخير، پس از تأسيس كشور و استقرار قدرت وهّابيان اشاره مى شود:
الف. مذهب وهّابىگرى
«محمد بن عبدالوهّاب نجدى تميمى» در سال 1115 هـ ./ 1703 م. در عُيينه (يكى از مناطق نجد در جزيرة العرب) به دنيا آمد. او مدت ها زير نظر پدر، برادر و استادان خود، علوم حديث، تفسير قرآن و تاريخ را فرا گرفت تا اين كه پدرش در سال 1153 هـ . از دنيا رفت. او مسافرت هاى متعددى انجام داد و سرانجام در سال 1160 هـ. رهسپار درعيه شد و با محمدبن سعود (حاكم منطقه) آشنا و آراء و پندارهاى خود مبنى بر دعوت به توحيد خالص و سلفى گرى را مطرح و او را مجذوب خود كرد و پيمان محكمى با هم امضا نمودند.
براساس اين پيمان تقسيم كارى صورت گرفت؛ يعنى سمت سازمان دهى و رهبرى نيروها (جيش و سپاه) و نصب والى و حاكم براى مناطق، به عهده محمد بن سعود و سِمَت فتوا دادن، قضاوت و نصب قاضى براى مناطق و اجراى حدود، تعزيرات و جمع و نظارت بر توزيع بيت المال بر عهده محمدبن عبدالوهّاب گذاشته شد. ( [4])
در سايه اين پيمان و اتحاد بين محمدبن عبدالوهّاب به عنوان «امام الدين» (العقيدة) و محمدبن سعود به عنوان «امام السيف» (الجيش)، با هدف گسترش توحيد و مبارزه با بدعت ها، حمله به مردم روستاها و شهرها آغاز شد و قريب شصت سال اين وحدت و همكارى ادامه پيدا كرد.
در طول اين مدت، محمدبن عبدالوهّاب با تمسّك به ظواهر بعضى از آيات و احاديث، تمامى مخالفان خود را كافر و مشرك خطاب مى كرد و فتواى قتل آنان و مصادره اموالشان را صادر مى نمود. او پس از تأليف كتاب هاى متعدد و تربيت شاگردان و طرف داران زيادى در سال 1206 هـ. درگذشت و در درعيه به خاك سپرده شد. اينك به طور خلاصه، به بخشى از آراء و پندارهاى محمدبن عبدالوهّاب اشاره مى شود:
توحيد: معناى «لااله الاالله» برائت جستن از هر معبودى غير از الله و اخلاص كامل به خداى يگانه است و هركسى كه به غير خداوند متوسّل شود، مشرك مى باشد؛ چون از غير خدا (مخلوقان) طلب كمك و يارى كرده است.
شفاعت: درخواست شفاعت از پيامبر و اولياى الهى جائز نيست و بدعت است.
قبور: ساختن بناها روى قبور و نذر و نياز و مانند آن شرك و بدعت است.
اعلان جنگ و جهاد: هر كسى كه دعوت به توحيد خالص را نپذيرد و با آن مخالفت كند، مال او حلال و خونش هدر است و جنگ هاى حكّام آل سعود و وهّابيان در حمله به مكّه، مدينه، عراق، يمن و سوريه بر اين اساس بوده است. البته علما و دانشمندان شيعه پاسخ هاى مناسبى به ادعاهاى وهّابيان داده اند. ( [5])
درباره ساير آراء و پندارهاى محمدبن عبدالوهّاب مانند مخالفت با اختراعات و اكتشافات جديد، مسأله دخانيات و مانند آن بحث هاى زيادى مطرح مى باشد كه از آن ها صرف نظر مى شود. ( [6])
ب. آثار و عملكردهاى فرهنگى، علمى وهّابيان
پس از آغاز و استمرار دعوت وهّابيان و استقرار حاكميت آل سعود، بيش تر سرزمين هاى مردم مسلمان جزيرة العرب مانند شهرهاى مكّه، مدينه، طائف، دمام، نجران، بريده، الكبار، هفوف، جدّه، تبوك، رياض (نجد) قطيف، الأحساء و مناطق ديگر به تصرف و اشغال حاكمان سعودى در آمد و با اجبار، آيين وهّابيان رسميت يافت، ولى تعدادى از مسلمانان مناطق شرقى مانند قطيف، احساء عسير و نجران، كه قبلا شيعه اثنا عشرى بودند، تسليم نشدند و هنوز هم مراسم دينى و مذهبى را طبق اعتقاد خود عمل مى كنند.
وهّابيان نسبت به آيين ها و شعاير مذهبى سخت گيرى زيادى مى كنند و با تعمير و ساختن قبور پيامبران، زيارت قبور اموات، توسّل به اولياى الهى، نذر براى مردگان، طلب شفاعت و بزرگداشت آن ها، به طور جدّى، برخورد مى كنند!
تمامى كتب، مجلات و سخنان خطبا در مساجد، به ويژه مسجدالحرام و مسجدالنبى، كه چاپ، منتشر و ايراد مى شود، درباره مباحث توحيد و شرك، بدعت و نهى مردم در استفاده از دعا و توسّل و شفاعت مىباشد. اينك شرح مهم ترين مراكز و دستگاه هاى فرهنگى تبليغاتى وهّابيان:
1. تبليغ وهّابى گرى در داخل عربستان
1ـ وزارت حج و اوقاف و ارشاد و شؤونات اسلامى: به دليل اهميتى كه مسأله حج در بين مسلمانان جهان دارد و همه ساله ميليون ها زن و مرد مسلمانِ عاشق حضور در مراسم عبادى ـ سياسى حج بيت اللّه الحرام و زيارت قبر مقدّس پيامبرگرامى و صحابه ايشان و بازديد از امكنه تاريخى، عازم عربستان مى شوند، حاكمان سعودى وزارت خانه مستقلى به نام «حج» تشكيل داده اند كه وظيفه اساسى و مهم آن، رسيدگى به مسائل حج و حجّاج مى باشد. تمامى علما و دانشمندان وهّابى، بايد آمادگى كامل در جهت برگزارى مراسم را داشته باشند و احكام و سؤالات شرعى حاجيان را طبق مذهب وهّابيت پاسخ گويند.
اداره حرمين شريفين (مكّه و مدينه) از وظايف عمده وزارت حج و شؤونات اسلامى است. اين وزارت خانه به طور منظّم، كتب، مجلاتى براى معرفى مكان هاى تاريخى و اعمال مذهبى مسلمانان طبق مذهب وهّابيت چاپ، منتشر و توزيع مى كند. ( [7])
لازم به ذكر است كه مؤسسات و نهادهاى متعددى مانند «مجلس شوراى الدعوة والارشاد»، «المجلس الاعلى و الشؤون الاسلامية»، «رياسة شؤون الحرم المكّى والحرم المدنى»، «دور الحج فى نشره الدعوة»، «هيئة الأمر بالمعروف و النهى عن المنكر»، «الرسالة العالية لادارة الهجرة العلمية والاِفتا»، «الجماعة الخيرية لتحفيظ القرآن الكريم» و «هيئة كبار العلماء» زيرنظر وزارت حج فعاليت مى كنند كه هر كدام به سهم خود با برپايى جلسات، سخن رانى ها در داخل و خارج، تأليف كتب و چاپ نشريات و توزيع و اهداى آنان، به ويژه در ايام حج (ماه هاى ذى القعده و ذى الحجه)، به وظايف خود عمل مى كنند.
2 ـ دانشگاه ها و مراكز علمى، مذهبى
1) «جامعة ام القرى» بمكة المكرمة: اين دانشگاه در سال 1369 هـ. ابتدا به صورت دانشكده «الشريعة» تأسيس و در سال 1401 هـ. با موافقت مجلس الوزراء به دانشگاه ام القرى تغيير نام داد. هدف از تأسيس اين دانشگاه، آموزش زبان عربى و گسترش فرهنگ اسلامى براى برادران و خواهران مى باشد و در شهرهاى جدّه و طائف نيز شعبه دارد.
دانشكده هاى «كلية الشريعة»، «مركز البحوث العلمى»، «احياء التراث الاسلامى»، «مركز البحوث النفسية والتربوية»، «مركز ابحاث الحج»، «معهد تعليم اللغة العربية» و «المركز العالمى للتعليم الاسلامى» زيرنظر اين دانشگاه فعاليت مى كنند.
اين دانشگاه تاكنون كتاب ها و مجلات متعددى را چاپ و منتشر كرده است. ( [8])
2) الجامعة الاسلامية بالمدينة المنوّرة: اين دانشگاه در سال 1380 هـ. براى خدمت به جهان اسلام و كمك به آموزش و تربيت علما و خطبا و مبلّغان مذهبى در شهر مدينه تأسيس شد كه تاكنون فعاليت هاى مهمى در زمينه چاپ و نشر كتاب و مجله انجام داده است.
3) «جامعة الامام محمدبن سعود الاسلامية»: اين دانشگاه در سال 1394 هـ. با هدف خدمت به جهان اسلام در زمينه بحث هاى اسلامى و گسترش و تبليغ آن در كشورهاى گوناگون تأسيس شد. دانشكده هاى مهم «كلية اللغة العربية»، «كلية اصول الدين»، «كلية العلوم الاجتماعية»، «المعهد العالى للقضاء» و «مركز البحوث» وابسته به آن هستند كه كتاب ها و مجلّات گوناگونى در زمينه اهداف خود، چاپ و توزيع نموده اند. ( [9])
4) جامعة الملك سعود: اين دانشگاه از سال 1398 هـ. در زمينه مباحث تربيتى، اقتصادى، ادبى، ادارى، بيمارستانى و ساير علوم فنى مانند زراعت و هندسه تأسيس شد و آثار و تأليفات گوناگونى به زبان هاى عربى و انگيسى منتشر نموده است. ( [10])
5) جامعة الملك عبدالعزيز: اين دانشگاه از سال 1405 هـ. تأسيس و در زمينه مباحث اقتصادى و ادارى و آداب و علوم انسانى و زمين شناسى، هندسه و مانند آن فعاليت مى كند. از مهم ترين مراكز علمى اين دانشگاه، «مركز أبحاث الاقتصاد الإسلامى» مى باشد كه تاكنون 207 كتاب و 20 نشريه مهم منتشر نموده و با «سازمان كنفرانس اسلامى» نيز همكارى دارد. ( [11])
3ـ رابطه العالم الاسلامى: اين مركز در سال 1381 هـ./ 1962 م توسط ملك سعود در مكّه افتتاح شد و تاكنون 38 سال از تأسيس آن مى گذرد و از پرقدرت ترين سازمان هاى مذهبى در عربستان محسوب مى شود.
وظايف مهم اين مركز عبارتند از: آموزش هاى اسلامى، چاپ و توزيع قرآن و كتب اسلامى، آموزش زبان عربى، كمك مالى به كشورها و اداره مؤسسات خيريه در سراسر جهان.
مجموعه اى از مجامع و ادارات دينى وابسته به اين سازمان عبارتند از:
1. مجمع فقه اسلامى؛ ( [12]) 2. شوراى عالى جهانى مساجد؛ 3. مؤتمر (كنفرانس) تربيت اسلامى؛ 4. جمعيت اسلامى جوانان.
اين سازمان طى 10 سال گذشته قريب يك ميليارد ريال صرف ساختمان بناهاى اسلامى و ترويج اسلام سعودى نموده و دولت عربستان مبلغ 35 ميليون ريال به سازمان هاى خيريه، بيمارستان ها و درمانگاه ها در خارج از كشور، 20ميليون ريال به نشر و حفظ قرآن و ارشاد اسلامى كمك كرده است.
تاكنون بيش از يك هزار مسجد و صدها مركز اسلامى در سراسر جهان زير نظر اين سازمان مشغول فعاليت هستند.
كمك هاى اين مركز در كشورهاى ديگر براى احداث 2 مؤسسه اسلامى، 1259 مسجد، 1069 مدرسه، 200 مؤسسه مذهبى، 134 دانشگاه، 41 درمانگاه، 76 بيمارستان و يك دانشكده جهان عرب در پاريس هزينه شده است. ( [13])
4ـ رئاسة ادارات البحوث العلمية والافتاء و الدعوة والارشاد(هيئة كبار العلماء): در سال 1391 هـ. به دستور ملك خالدبن عبدالعزيز، فرمانى خطاب به شيخ ابراهيم بن محمد آل الشيخ (از نوادگان محمدبن عبدالوهّاب) صادر و قرار شد، گروهى از علما و دانشمندان وهّابى عربستان متشكّل شوند تا ضمن بحث و بررسى، (به صورت گروهى و دسته جمعى) فتواهاى لازم براى احكام شرعى بدون توجه به مذاهب فقهى مشهور اهل سنّت (حنبلى، شافعى، حنفىو مالكى) را صادر نمايند و مردم نيز موظّف به پيروى و اطاعت باشند.
در سال 1395 هـ. پس از مرگ شيخ ابراهيم بن محمد آل الشيخ، رياست اين اداره به شيخ عبدالعزيز بن عبدالله بن باز (آل الشيخ) منتقل گرديد.
«شيخ عبدالعزيز بن عبدالله بن باز» در سال 1330 هـ. در شهر رياض متولد شد. دروس دينى و اسلامى را از استادانى مانند الشيخ محمد بن عبداللطيف بن عبد الرحمان آل الشيخ و الشيخ محمد بن ابراهيم آل الشيخ فرا گرفت. سپس سال ها امور قضا، تدريس، سخن رانى و رياست دانشگاه اسلامى در مدينه را عهده دار بود. بن باز در سال 1346 هـ. در اثر بيمارى از دو چشم نابينا گرديد، ولى مشكل كورى نتوانست او را از فعاليت علمى و سياسى باز دارد.
5ـ ساير مراكز و مؤسسات مذهبى: مؤسسات و سازمان هاى ديگرى كه در عربستان، به فعاليت هاى مذهبى ـ دينى و خيريه مى پردازند، عبارتند از:
1. «هيئه الأمر بالمعروف والنهى عن المنكر» 2. «الجماعه الخيريه لتحفيظ القرآن الكريم»؛ 3. «مجمع الملك فهد لطباعة المصحف الشريف»؛ 4. الندوة العالميه للشباب الإسلامى»؛ 5. «المجلس الأعلى للشؤون الاسلامية»؛
روشن است به دليل آن كه كشور عربستان از قديم يك كشور تاريخى، اسلامى و مذهبى بوده، همواره فرهنگى آميخته به دين و آداب و رسوم مذهبى داشته و مردمان اين كشور نيز پاى بندى زيادى به انجام فرايض دينى، آداب و سنن مربوط به مذهب دارند. البته در كنار فرهنگ دينى، فرهنگ و آداب و رسوم قبيله اى و نژادى نيز در مردم تأثير داشته است. ( [14])
6ـ حوزه هاى علميه و مراكز آموزشى ـ دينى: در كشور عربستان، چيزى بنام حوزه هاى علميه، آنطورى كه در كشورهاى شيعه نشين مرسوم بوده و هست، وجود ندارد. پس از استقرار دولت عربستان سعودى (به ويژه در مرحله سوم آن بدست ملك عبدالعزيز بن سعود در سال 1353 هـ.) دولت تلاش زيادى به عمل آورد تا غير از مراكز دانشگاهى، مركزيتى به عنوان حوزه هاى علمى مانند حوزه هاى علمى شيعه و يا مدارس امام خطيب (الجامعات الاسلامية در عثمانى و جامع الأزهر در مصربوجود نيايد.
در واقع، حوزه هاى علمى ـ دينى عربستان، شكل دانشگاهى تكامل يافته است، به طورى كه مروّج آيين و مذهب رسمى وهّابيت هم هستند. از گذشته هاى دور تاكنون، از داخل و خارج عربستان علاقه مندان به تحصيل در رشته هاى دينى مانند قرآن، تفسير، حديث، تاريخ اسلام و فقه جذب دانشگاه هاى اين كشور مانند «جامعة ام القرى»، «جامعة الملك سعود»، «جامعة الملك عبدالعزيز» و «جامعة الاسلامية فى المدينة» مى شوند.
براى نمونه، دانشگاه اسلامى در مدينه (تأسيس در سال 1381 هـ.) با 5 دانشكده تخصصى و بخش هاى گوناگون وابسته، به آموزش دانش جويان در شريعت اسلامى، تبليغ و ارشاد، اصول دين، قرآن و حديث، حديث و روايات شريفه، مطالعات اسلامى، زبان عربى و مانند آن مى پردازد. فارغ التحصيلان اين مراكز علمى به اقامه نماز جماعت در مساجد و تبليغ مسائل شرعى و دينى در داخل و خارج عربستان مشغول مى شوند. ( [15])
در كشور عربستان، هرگونه فعاليت مذهبى خارج از آيين وهّابيت ممنوع است و به شدت با آن برخورد مى شود. البته در ميان وهّابيان نيز گرايش هاى مختلف تندروى افراطى (متعصّب)، سنّت گرا، معتدل و ميانهرو وجود دارند.
ارتباط و وابستگى شديد سياسى، نظامى، اقتصادى كشور عربستان به امريكا، انگلستان، مسأله فلسطين، مسائل حج و برخورد با حجاج ايرانى در سال 1407 هـ./ 1366 ش، جنگ ايران و عراق، مسأله افغانستان، گروه «سپاه صحابه» و گروه «طالبان»، باعث اعتراض و شورش هاى متعددى در شهرهاى مكّه، مدينه و مناطق ديگر، به ويژه مناطق شيعه نشين، شده است.
دولت سعودى در نصب مسؤولان دينى، سياسى و اقتصادى كشور دقت زيادى صرف مى كند تا مبادا مخالفان سياست هاى آل سعود ميدان و فرصت فعاليت پيدا كنند.
7ـ مراكز انتشاراتى، رسانه اى و كتاب خانه اى: حكام وهّابى آل سعود از تمامى امكاناتى كه از استخراج بى حدّ و حساب نفت به دست مى آيد، در راه تبليغ حكومت استبدادى سعودى و آيين منحرف وهّابيت استفاده مى كنند. يكى از مهم ترين فعاليت هاىِ مراكز فرهنگى، رسانه اى (راديو، تلويزيون و مطبوعات) تلاش در معرفى نظام حكومتى آل سعود و آيين وهّابيت به عنوان بهترين تشكيلات ادارى و مذهب مورد علاقه مردم و هماهنگ با قرآن و سنّت نبوى است. هرگونه تحقيق و پژوهشى كه همگام اين برنامه ها باشد، تهيه، تنظيم، منتشر، نگه دارى و تبليغ مى گردد و هرگونه تأليف و تحقيقى كه موافق با مذاهب ديگر (به ويژه مذهب تشيّع دوازده امامى) باشد، به عنوان انحراف از دين اسلام و بدعت و كفر معرفى و مردم را از نزديك شدن به آن منع مى كنند.
براى نمونه، تعدادى از كتابخانه ها، مراكز انتشاراتى، آثار منتشره و رسانه هاى تبليغاتى كشور عربستان ذيلا معرفى مى شود.
الف) كتابخانهها:
1. كتابخانه دانشگاه ملك سعود در شهر رياض داراى بيش از 11 ميليون جلد كتاب عربى و فارسى، 3000 نشريه ادوارى، 8600 نشريه دولتى و منابع كمياب خطى فراوان؛
2. كتاب خانه عمومى ملك عبدالعزيز داراى 200000 جلد كتاب عربى، انگليسى و مجموعه زيادى از نسخه هاى خطى كمياب و نشريات ادوارى در موضوعات گوناگون؛
3. كتاب خانه دانشگاه اسلامى مدينه منوّره داراى 334000 جلد كتاب، نشريه، پايان نامه، اسلايد و ميكرو فيلم در موضوعات گوناگون؛
4ـ كتابخانه انجمن اداره عمومى داراى بيش از 1770000 جلد كتاب عربى، انگليسى و مجلات دورهاى و نشريات دولتى؛
5ـ كتاب خانه ملى ملك فيصل داراى 37000 جلد كتاب به زبان عربى، انگليسى و فرانسه؛
6ـ كتاب خانه ملى ملك فهد در حال حاضر، بيش از 30 هزار مدرك و سند پيرامون تاريخ عربستان و توسعه كشور سعودى را نگه دارى مى كند.
ب) مؤسسات انتشاراتى و چاپ خانه ها:
بيش از 117 مركز انتشاراتى و چاپ خانه در زمينه چاپ و انتشار كتاب و مجله در عربستان تأسيس شده كه مهم ترين آن ها به شرح ذيل است:
1. دار ابن الجوزى، دمام؛ 2. مؤسسة اُسام، الرياض 3. مكتبة الأوس، المدينة؛ 4. مكتبة الباز، مكّة؛ 5. دارالشروق للنشر والتوزيع، جدّة؛ و...
ج) كتاب هاى منتشرشده ضد شيعه:
بخش مهمى از كتاب هاى منتشرشده به زبان هاى عربى، انگليسى، فارسى و اردو در اين چاپ خانه ها غير از كتب قديمى پيشوايان سلفى گرى مانند ابن تيميه، ابن القيم، ابن كثير و محمدبن عبدالوهّاب اختصاص به ردّ عقايد مذهب شيعه و دشمنى و ضديت با آن، به ويژه پس از انقلاب اسلامى ايران، دارد كه ناشران با دستور حاكمان وهّابى با جديّت زيادى آن ها را چاپ و در داخل عربستان و خارج آن در ميان مسلمانان و غير مسلمانان (بيش تر به صورت اهدايى) توزيع مى كنند. ( [16])
برخى از كتاب هاى ضد شيعه، كه در عربستان چاپ و در سراسر دنيا توزيع مى شود، از اين قرار است:
1ـ الشيعة و تحريف القرآن، محمد مال الله؛
2ـ كلمات فى كشف الاباطيل والافترائات، عبدالفتاح ابوغدّه، الاستاذ فى جامعة الملك سعود بالرياض؛
3ـ وجاء دور المجوس، عبدالله محمد الغريب (اين كتاب پر از افترا و تهمت به شيعه و انقلاب اسلامى ايران است)؛
4ـ و جاؤوا يركضون، ابوبكر جابرالجزايرى، المدّرس بالجامعة الاسلامية؛
5ـ مهلا يا دعاة الضلالة، الواعظ بالمسجد النبوى الشريف؛
6ـ حوار هادىٌ بين السنّه والشيعه، عبدالله بن سعيد ابوالجنيد؛
7ـ مسألة التقريب بين الشيعة والسنّة، ناصربن عبدالله بن على؛
8ـ تبديد الظلام و تنبيه النيام الى خطر التشيع على المسلمين والاسلام، ابراهيم سليمان الجبهان؛
9ـ بطلان عقايد الشيعة و بيان ضيق معتنقيها و مفترياتهم على الاسلام من مراجعهم الاسلامية، محمد عبدالستار التونسى؛
10ـ الشيعة والمتعة، محمد مال الله؛
11ـ عقيدة الامامية عند الشيعة الاثنى عشرية؛ دراسة فى ضوء الكتاب والسنّة، على السالوس؛
12ـ الخطوط العريضه، محب الدين الخطيب (اين كتاب مكرّر به چاپ رسيده است)؛
13ـ الثورة الايرانيه فى ميزان الاسلام، محمد منظور النعمانى؛
14ـ عبدالله بن سبا واثره فى احداث الفتنة فى صدر الاسلام، سليمان بن حمد العود؛
15ـ المؤامرة على الكعبة من القرامطة الى الخمينى؛ تاريخ و وثائق، الدكتور عبدالمنعم النمر، مكتبة التراث الاسلامى، القاهرة، 1988 م؛
16ـ الشيعة واهل البيت، دكتر احسان الهى ظهير، ادارة ترجمان السنة، اللاهور، پاكستان، 1403هـ.؛
17ـ الشيعة والقرآن، دكتر احسان الهى ظهير؛
18ـ مفاهيم يجب ان تصحّح، السيد محمد بن علوى المالكى، دائرة الاوقاف والشؤون الاسلامية، دبى، 1415هـ.؛
19ـ رسالة الردّ على الرافضة، محمدبن عبدالوهاب.
20 ـ لله ثم للتاريخ، كشف الأسرار وتبرئة الأئمة الأطهار، السيد حسين الموسوى (عثمان الخميس).
21 ـ اُصول مذهب الشيعة الإمامية الاثنى عشرية، عرض و نقد، الدكتور ناصر بن عبدالله القفارى، در 3 جلد.
و...
يكى از مسائل مهمى كه در بيش تر اين كتاب ها به چشم مى خورد و نويسندگان وهّابى آن را مطرح مى كنند، مسأله اختصاصى دانستن تفسير اسلام و سنّت نبوى(صلى الله عليه وآله) به مركز وحى (حرمين شريفين) و علما و ساكنان آن است و هر گونه عقيده و فكرى را كه خارج از محيط حرمين در سراسر جهان مطرح شود، باطل مى دانند. دانشمندان وهّابى خود را متولّيان و مفسّران جهان اسلام مى دانند و داعيه رهبرى آن را دارند. آنان با فراخوانى متفكران و دانشمندان جهان اسلام و با در اختيار گذاشتن امكانات (كتاب خانه و بودجه) در راه اين هدف تلاش مى كنند.
بخش عمده آثار منتشره (غير از ضديت با عقايد تشيّع و ايران اسلامى) درباره جنبش و دعوت سلفى گرى و وهّابى گرى مطابق با آثار ابن تيميه، محمدبن عبدالوهّاب و مبارزه با هرگونه نوآورى و مخالفت با افكار پيشوايان سلفى مى باشد كه براى نمونه مى توان به انتشار كتابى با عنوان حوارٌ هادىٌ مع محمد الغزالى، وقفات مع كتاب السنّة النبوية چاپ دارالوطن، الرياض تأليف سلمان بن فهد العودة اشاره كرد كه در مخالفت با افكار نويسنده پرآوازه معاصر مصرى (الشيخ محمد الغزّالى) نوشته شده، نويسنده اى كه به بحث هاى عقلى و علمى پرداخته و طرف دار نوآورى فرهنگى در جهان امروز، دفاع از انقلاب اسلامى ايران، امام خمينى(قدس سره) و مخالف وهّابيان است.
به هرحال، اين ها بخشى از فعاليت ها و تلاش هاى وهّابيان سعودى مى باشد. البته بحث هاى فقهى كه در بعضى مجلّات علمى مانند مجلة البحوث الفقهية، از انتشارات مجمع الفقه الاسلامى وابسته به رابطة العالم الاسلامى چاپ و منتشر مى شود قابل توجه و اميدوار كننده است. ( [17])
د) مطبوعات و راديو و تلويزيون و خبرگزارى ها:
1. مطبوعات: در كشور عربستان، تمامى مطبوعات در داخل و خارج كشور به زبان هاى عربى و انگليسى با شمارگان بالا، زير نظر دولت (وزارت تبليغات) و با بودجه دولتى فعاليت مى كنند. در واقع، رسانه ها بازگوكننده خط فكرى و سياسى حاكم بر كشور هستند كه دولت آن را ترسيم مى كند.
مهم ترين روزنامه ها و مجلات عربى و انگليسى عبارتند از: الجزيرة، الرياض، المدينة المنوّرة، عُكاظ، اليوم، البلاد، الشرق الاوسط، الحيات، المجلة، المستقبل، الندوة، الدعوة، المجتمع، المسلمون، اخبار العالم الاسلامى، اليمامة و...
Saudi Business, Arabian sun, News from Saudi Avabia, Saudi Economic Surrey , Saudi Arabia Business Week. Arab News.
2. خبرگزارى (داخلى و خارجى): خبرگزارى داخلى در سال 1970 م تأسيس شده است و با عنوان عربى «وكالة الأنباء السعودية» و عنوان لاتين « S.P.A » فعاليت مى كند.
ـ خبرگزارى اسلامى « I.P.A »؛
ـ خبرگزارى خارجى رويتر و آسوشيتدپرس.
3. راديو و تلويزيون: راديو و تلويزيون عربستان در سال 1967 م راه اندازى شده و زيرنظر دولت، به ويژه وزارت اطلاعات، قرار دارد و به زبان هاى عربى، انگليسى، فارسى، فرانسوى، تركى، اردو در جهت سياست هاى فرهنگى، سياسى كشور برنامه هاى درون مرزى و برون مرزى تهيه و پخش مى كنند.
فعاليت فرهنگى، راديويى و تلويزيونى براى مردم آزاد نيست و تمام مردم طى فرمانى از اظهار نظر مطبوعاتى و رسانه اى ممنوع شده اند، ورود نشريات خارجى به دليل انتقاد از برنامه هاى حكومتى سعودى به داخل كشور ممنوع مى باشند و اعضاى حاكم بر كشور كه تماماً از خاندان سعودى و وابستگان آنان مى باشند، شديداً بر برنامه هاى رسانه هاى نظارت دارند.
2. تبليغ وهّابىگرى در خارج از عربستان
تبليغ وهّابيت در كشورهاى اسلامى مسأله اى جدّى است. غير از انحرافات اساسى اين فرقه، كه از آراء و پندارهاى پيشوايان سلفى گرى (ابن تيميه و محمدبن عبدالوهّاب) نشأت گرفته است، از سوى ديگر، به عنوان ابزارى در دست استعمارگران و سياست هاى شيطانى امريكا و انگلستان قرار دارد و يكى از عوامل اصلى ايجاد اختلاف و تفرقه بين مسلمانان محسوب مى شود.
تفرقه و تشتّت در دنياى اسلام، خواست استكبار جهانى به سركردگى امريكا مى باشد و در اثر همين اختلاف و تشديد آن، دشمنان اسلام و مسلمانان بيش ترين بهره بردارى را از ذخاير مادى و معنوى كشورهاى اسلامى و از سلطه و نفوذ بر مناطق مسلمان نشين كرده اند.
دشمنى و خصومت وهّابيان با تشيّع دوازده امامى و انقلاب اسلامى، كه به رهبرى امام خمينى(قدس سره) در سال 1357 هـ./ 1978م به پيروزى رسيد، قابل كتمان نيست. ( [18])
پيش از پيروزى انقلاب اسلامى تاكنون، از سوى دستگاه هاى تبليغاتى و انتشاراتى و مراكز علمى و تبليغى وهابيّت صدها و هزاران جلد كتاب و نشريه در تبليغ وهّابيت و دشمنى با تشيع و اهل بيت(عليهم السلام)چاپ و در كشورهاى ايران (مناطق سنّى نشين شرق و غرب) پاكستان، عراق، سوريه، لبنان، هند، اردن و افغانستان، مصر، ليبى الجزاير، مغرب، تركيه، كشورهاى آسياى ميانه، تاجيكستان و كشورهاى قاره اروپا و امريكا توزيع و تبليغ شده و مى شود.
تربيت مبلّغان مذهبىِ داخلى و خارجى در دانشگاه هاى عربستان جايگاه ويژه اى دارد؛ مبلّغانى كه پس از طى دوره هاى لازم، آيين و مرام وهّابيت را فراگرفته و براى معرفى وهّابى گرى و مبارزه با افكار تشيّع و ايران اسلامى، به سراسر دنيا اعزام مى شوند. فعاليت هاى تبليغى وهّابيان در مناطق شيعه نشين منطقه شرقى عربستان مانند قطيف، احساء، دمام و ظهران نيز كم نيست. در اين مناطق، تمام مسؤولان ادارى ـ سياسى و فرهنگى از طرف داران حكومت سعودى انتخاب مى شوند و حتى معلمانِ مدارس و امامانِ مساجد نيز بايد گرايش به آيين وهّابيت داشته باشند.
شيعيان حق تبليغ فرهنگ و آداب و رسوم شيعى در عبادات دينى و آموزش آن را ندارند و در صورت مشاهده به سخت ترين نوع با آن ها برخورد مى شود. ( [19])
اكنون بعضى از كشورهايى كه وهّابيان به تبليغ آيين وهّابى گرى در آن ها موفق بوده اند، ذكر مى شوند:
1ـ پاكستان
كشور اسلامى پاكستان با چهار ايالت پنجاب، سرحد، سند و بلوچستان در همسايگى شرقى ايران با فرهنگ سنّتى ـ اسلامى و حاكميتى حزبى، همواره مورد طمع و تجاوز استعمارگران خارجى بوده است.
مهم ترين احزاب اين كشور حزب «مردم»، «جماعت اسلامى»، «استقلال» و «نهضت اجراى فقه جعفرى» مى باشند و اين كشور به دو دليل (فقر فرهنگى و نفوذ روحانيان متعصّب و مخالف شيعه) يكى از عمده ترين مراكز تبليغ وهّابيت در بين كشورهاى اسلامى است. گروه هاى پاكستانى وهّابى مذهب گاه به صورت حزب سياسى، با نفوذ در دولت و گاه به صورت گروه هاى فرقه گراى تروريستى و گاه به صورت فعاليت هاى فرهنگى عمل مى كنند.
بخش زيادى از روحانيان طرفدار آيين وهّابيت در پاكستان، دروس دينى خود را در كشور عربستان گذرانده و يا با حمايت مالى و سياسى و فرهنگى سعوديان به مسؤوليت ها و مناصب مهم دست پيدا كرده اند. ( [20])
سفارت و نمايندگى هاى عربستان سعودى در پاكستان همواره از فعاليت هاى گروه هاى فرقه گرا و مخالف شيعيان، حمايت مى كند و تعداد زيادى از جوانان اين كشور را براى تحصيل در دانشگاه ها و مراكز علمى عربستان، جذب مى كند و از تأسيس گروه هاى تروريستى و حمايت مالى و سياسى آنان غافل نيست، كه نمونه هايى آورده مى شود:
الف. گروه سپاه صحابه: «سپاه صحابه» نمونه كامل يك حزب تفرقه گرا و مورد حمايت عربستان در پاكستان مى باشد. اين حزب در سال 1984 م، توسط فردى به نام حق نواز جهنگوى در شهر جهنگ (ايالت پنجاب) در زمان حكومت ژنرال ضياءالحق تأسيس و با سرعتى بى سابقه در سراسر كشور گسترش يافت.
مراكز فعاليت «سپاه صحابه» (شهرهاى سيالكوت، فيصل آباد، جهنگ و مانند آن) مناطقى هستند كه قبلا محل فعاليت فئودال هاى شيعه مذهب بوده و تأسيس «سپاه صحابه» يكى از ابزارهاى فئودالهاى سنّى مذهب در مبارزه با شيعيان مى باشد. ( [21])
از سوى ديگر عربستان سعودى كه پشتيبان سرسخت ضياءالحق بود، از «سپاه صحابه» و فعاليت هاى آنان حمايت مالى و سياسى مى كرد. يكى از شعارها و اهداف تأسيس «سپاه صحابه» دفاع از احترام به صحابه (گرايش وهّابيان) و مبارزه با افكار شيعيان (به بهانه مخالفت با صحابه) و انقلاب اسلامى ايران است. تبليغات گسترده و گم راه كننده آن ها و كارهايى مانند آدم ربايى، سرقت مسلّحانه، ترور، كشتار جمعى (بمب گذارى) و اعمال وحشيانه ديگر، باعث ايجاد وحشت و دلهره در بين شيعيان شده است. ( [22])
لازم به ذكر است كه «سپاه صحابه» گروهك هاى وابسته ديگرى را كه در جهت اهداف آن ها تلاش مى كنند مانند گروه «سوار اعظم» به رهبرى مولانا اسفنديار و سليم الله خانى و گروه «حركة الانصار» و «تنظيم الدعوة» تأسيس نموده است.
ب. دكتر احسان الهى ظهير: نامبرده، كه متولد پاكستان بود و تحصيلات خود را در عربستان و با حمايت هاى مالى وهّابيان سعودى طى كرد، يكى از مهره هاى تفرقه انگيز و مبلّغان فرقه وهّابى و عامل قتل عام تعداد زيادى از شيعيان در مراسم عزادارى در پاكستان و كشورهاى ديگر است. نمونه هايى از آثار و تأليفات او در تبليغ آراء و سياست هاى وهّابيان و مبارزه با عقايد تشيّع عبارتند از:
- الشيعة واهل البيت؛ الشيعة والتشيّع؛ الشيعة والقرآن؛ الشيعة والسنّة.
ج. تأسيس مراكز فرهنگى، آموزشى و خيريه در ايالت بلوچستان پاكستان: رژيم آل سعود وهّابى از شهريور ماه 1368 به بهانه كمك هاى آموزشى و انسان دوستانه به مهاجران افغانى در ايالت بلوچستان، مراكز متعددى را به نام هاى «مؤسسة الدعوة الاسلامية»، «ادارة الاسراء»، «مؤسسة مكة المكّرمة الخيرية» و «مؤسسة مسلم» تأسيس و از طريق كمك هاى مالى، فرهنگ ضد شيعى وهّابيت و سياست هاى ضد ايرانى را نيز از طريق توزيع كتاب، جلسات سخن رانى، فيلم و نوار و عكس به آوارگان و مهاجران سنّى مذهب مقيم در اين ايالت منتقل مى كند.
طبق گزارش هاى به دست آمده، مهم ترين فعاليت هاى اين مراكز عبارتد از: پرداخت حق التدريس به كسانى كه به كودكان افغانى قرآن تعليم مى دهند، تغذيه فرهنگى (كتاب، جزوه و تصوير) پرداخت مستمرى به گردانندگان اردوگاه هاى آوارگان افغانى و روحانيان وابسته به افكار وهّابيان، چاپ و نشر و توزيع كتاب (كتاب هاى اهل سنّت و كتاب هاى ضد تشيّع) براى مهاجران و آوارگان افغانى به زبانهاى فارسى ـ اردو ـ پشتو و... .
2. افغانستان
گروه «طالبان» ( [23]) از قوم پشتون (بزرگ ترين قوم افغانستان) هستند، كه به دست ارتش I.S.I ( [24]) ، «سپاه صحابه»، «جمعيت العلما»ى پاكستان و مدارس ديوبند، (محل آموزش انديشه ها و پندارى هاى وهّابيان) شكل گرفت.
هرچند طالبان، مدعىِ استقرار شريعت غرّاى محمدى(صلى الله عليه وآله)هستند و خود را حنفى مذهب و صوفى مشرب قلمداد مى كنند، ولى اعمالشان نشان دهنده احياى سنّت هاى قومى و قبيله اى 250 سال گذشته پشتون ها مى باشد. اين باورها و سنّتها شباهت زيادى با عملكرد وهّابيان دارد، به طورى كه شواهد موجود نشان از حمايت كامل سياسى، فكرى و اقتصادى عربستان از آن ها دارد. ( [25])
نام اين گروه در دوازدهم اكتبر 1994 م براى اولين بار روى تلكس خبرگزارى ها در جهان مطرح شد، آن ها با يك دسته دويست نفره به طور سريع، در سايه حمايت مالى و نظامى دولت پاكستان، امريكا، عربستان سعودى و امارات متحده عربى، توانستند مناطق وسيعى را از دست دولت اسلامى افغانستان خارج كنند و به تصرّف خود درآورند. ( [26])
نقش عربستان سعودى در ظهور و رشد طالبان: عربستان از زمان هاى گذشته، به ويژه در زمان اشغال كشور افغانستان، توسط شوروى (سابق) به چند دليل عمده به مسائل اين كشور توجه داشت:
1ـ ممكن است در صورت ادامه اشغال، شوروى بتواند براى رسيدن به منافع نفتى خليج فارس، اقداماتى صورت دهد.
2ـ ادامه اشغال و گسترش نظام كمونيستى، اعتقادات مسلمانان جهان و افغانستان را در معرض خطر قرار مى دهد.
3ـ ادامه اشغال افغانستان و حمايت ايران از گروه هاى جهادى شيعه، با ايفاى نقش اُمّ القرايى عربستان سازگار نيست.
4ـ رقابت با نفوذ رو به گسترش جمهورى اسلامى ايران در كشورهاى آسياى ميانه، به ويژه پس از فروپاشى شوروى و نظام كمونيستى.
با توجه به دلايل مزبور، عربستان به طور جدّى و به صورت هاى گوناگون در مسائل افغانستان دخالت نمود:
الف. مبلغ دو ميليارد دلار در سال هاى 1992 تا 1994 م، به پشتون ها (گلبدين حكمتيار) كمك مالى كرد. ( [27])
ب. در حمايت از گروه هاى جهادى مخالف ايران، مبلغ 150 ميليون دلار به دولت ربّانى ـ مسعود ( [28]) كمك كرد.
ج. دولت عربستان در كنار پاكستان، به حمايت مالى و نظامى از جنبش «طالبان» پرداخت. در يك رقم، براى خريد تسليحات نظامى «طالبان» از اوكراين، بخش عمده مبلغ هفتاد ميليون دلارى را پرداخت نمود. ( [29])
دكتر حميد احمدى مى نويسد: «عربستان در پشتيبانى از طالبان، دو انگيزه اساسى داشته است: نخست آن كه عربستان خود را اُمّ القراى جهان اسلام مى داند و كمك به مسلمانان را نوعى وظيفه دينى و الهى براى خود در نظر مى گيرد. انگيزه دوم، رقابت با نفوذ رو به رشد ايران در افغانستان و آسياى مركزى و منزوى ساختن جمهورى اسلامى ايران، كه خود را اُمّ القرى جهان اسلام مى داند، بوده است.» ( [30])
انورالحق احدى مى گويد: «با وجود اين كه عربستان هيچ منافعى در آسياى مركزى ندارد، امريكا و پاكستان را متحدين استراتژيك و ايران را رقيب منطقه اى خود مى پندارد.» ( [31])
دولت عربستان در تاريخ 26/ 5/ 1997 م به شكل صريح، با به رسميت شناختن حكومت خودخوانده گروه «طالبان»، سفارت رياض در افغانستان را تحويل آن ها داد.
3. كشورهاى ديگر:
كشور بزرگ هندوستان (دومين كشور جهان از نظر جمعيت) كه داراى نژادهاى جمعيتى و گرايش ها و مذاهب گوناگون مى باشد ( [32]) ، يكى از مناطقى است كه به ويژه پس از استقلال پاكستان و رسميت يافتن مذهب و زبان هندو، از فعاليت هاى تبليغاتى وهّابيت در امان نمانده است.
در سايه كمك ها و حمايت هاى مالى و تبليغاتى وهّابيان سعودى، به دليل فقر شديد مسلمانان، گرايش به آيين وهّابيت در بين مردم مسلمان هند زياد ديده مى شود.
در ايران اسلامى و بين مردم سنّى مذهب ساكن در مناطق مرزى ( [33]) از تبليغات سعوديان وهّابى در امان نمانده و اين مسأله پس از پيروزى انقلاب اسلامى تشديد شده است. در مدارس علميه اهل سنّت، ديده شده است كه كتاب هاى ابن تيميه و محمدبن عبدالوهّاب به صورت آشكار براى طلاب تدريس و ديگر كتاب هاى وهّابيان به صورت اهدايى بين طلاب و روحانيان منطقه توزيع مى شود.
جزاير قشم و كيش به دليل نزديك بودن به كشورهاى خليج و شنيدن و ديدن صدا و تصوير راديوها و تلويزيون هاى منطقه، كه آيين وهّابيت را تبليغ و از نظام شيعى حاكم بر ايرانِ اسلامى انتقاد و بدگويى مى كنند، نيز در معرض آسيب و حتى خطر گرايش قرار دارند.
مسلمانان شوروى سابق (قريب 70 ميليون نفر) و كشورهاى تازه استقلال يافته آسياى ميانه مانند تركمنستان، تاجيكستان، قزاقستان، قرقيزستان، ازبكستان، آذربايجان، ارمنستان و چچن همچون زمان هاى گذشته، مورد طمعِ سياست هاى تبليغاتى وهّابيان بوده و هستند. سالانه ميليون ها جلد قرآن با چاپ نفيس، اهدايى پادشاهان سعودى در بين مردم به صورت رايگان توزيع مى گردد. ( [34])
تأسيس مسجد، مراكز مذهبى، كمك هاى مالى براى مسلمانان و ارسال و اهداى كتاب ها و نشريات و مبلّغان مذهبى و قاريان قرآن براى اقامه جماعت و سخن رانى و قرائت قرآن از ديگر برنامه هاى وهّابيان سعودى براى مسلمانان شوروى (سابق) مى باشد كه به طور مرتّب، به ويژه پس از فروپاشى شوروى (سابق) و ايجاد كشورهاى مستقل مسلمان و فراهم شدن زمينه تبليغات اسلامى در كشورها و امكان سفر به عربستان براى مراسم حج صورت مى گيرد.
كشور آلبانى با قريب سه ميليون مسلمانِ حنفى مذهب، على رغم همه فشارهاى قرون وسطايى دوران سلطه كمونيست ها، پس از فروپاشى شوروى سابق، آمادگى زيادى براى پذيرفتن تبليغات اسلامى را دارد كه دستگاه هاى سعودى با اهداى قرآن، كتب و نشريات، تأسيس و تكميل مساجد و دعوت مسلمانان براى بازديد از اماكن مقدّسه مكّه و مدينه در ايام حج و غير آن و پذيرش دانشجو از فرصت پديد آمده استفاده مى كنند.
جزاير مالديو، سرى لانكا در اقيانوس هند، كشورهاى كنيا، اتيوپى، اوگاندا، غنا، نيجريه، مالى، سنگال، ليبى، استراليا، كانادا،امريكا، آرژانتين، فيليپين، سنگاپور، اندونزى، مالزى، چين و ژاپن از ديگر مناطقى هستند كه رژيم آل سعود با شيوه هاى گوناگون در اين كشورها به تبليغ اسلام وهّابى (اسلام سلفى) مى پردازد.
--------------------------------------------------------------------------------
[1] - امام خمينى(رحمه الله) ، جهان اسلام از ديدگاه امام خمينى(رحمه الله): ص244 (تهران: مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى(رحمه الله)، 1378 هـ . ش).
[2] - البته وهّابيان سعودى از چاپ قرآن كريم با زيباترين خط و كاغذ و اهداى آن به حاجيان و زوّار مكّه و مدينه در ايام حج و در طول سال نيز غافل نيستند .
[3] - ـ روزنامه بورس تاريخ 29 مرداد 1365 به نقل از: سيد داوود آقايى، سياست و حكومت در عربستان سعودى، ص 15
[4] - حافظ وهبة، جزيرة العرب فى القرن العشرين، ص 307 / شوقى ضيف، تاريخ الأدب العربى، ص 183؛ اتحاد ابن سعود و ابن عبدالوهّاب به تصوير مسترهمفر ساخته و پرداخته پيشنهادى يا دستورى استعمار بريتانياى كبير بوده است، گرچه انتساب يادداشت ها، چندان دقيق نباشد، اما بنابر قراين تاريخى و سياسى تصويرى بجا و متين است.
[5] - حافظ وهبه، جزيره العرب فى القرن العشرين، ص 310 / سيد محسن امين عاملى، كشف الارتياب فى اتباع محمدبن عبدالوهاب، ص10.
[6] - لازم به ذكر است كه وهابيان و آل سعود در دوره هاى اخير، نه تنها با اختراعات و اكتشافات بشرى مخالفت نكردند، بلكه بيش ترين سعى و تلاش خود را در راه استفاده و به كارگيرى از آن ها در سايه ثروت انبوه نفت به كار برده اند.
[7] - مؤلف كتاب تاريخ الجزيره العربية فى عصر الشيخ محمدبن عبدالوهّاب، ص 341 مى گويد: «از شيخ 6 فرزند پسر به نام هاى: ابراهيم، عبدالعزيز، عبدالله، حسن، حسين و على و 6 دختر به نام هاى سلمى، صفيه، فاطمه، سعدى، عايده و حبيبه باقى ماند.»
[8] - فهد بن محمد الدرعان، النشر فى الجامعات السعودية، دراسة تحليلية نقديه، الرياض مطبوعات مكتبة فهد الوطنية، 1423 هـ.؛ نويسنده در اين كتاب آمار انتشارات اين دانشگاه را بالغ بر 103 كتاب و 11 نشريه نوشته است..
[9] - آمار انتشارات اين دانشگاه بر 147 كتاب و 19 نشريه فصلى بالغ شده است. (النشر فى الجامعات السعودية) ص 460.
[10] - همان،اين كتاب آمار انتشارات را بالغ بر 288 كتاب و 31 نشريه نوشته است.
[11] - همان، ص 466..
[12] - محل اصلى اين مجمع در شهر جدّه عربستان بوده و با اهداف وحدت نظرى و عملى اسلامى و حل مشكلات عقيدتى، اجتماعى فقهى در چارچوب شريعت اسلامى تشكيل شده است.از ايران نيز همه ساله هيأتى از طرف سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامى در اين مجمع شركت مى كنند. .
[13] - حوزه نمايندگى ولى فقيه در امور حج و زيارت، شناخت عربستان، ص 128. .
[14] - شناخت عربستان، ص 130 / ص 147 / ص 165. .
[15] - شناخت عربستان، ص 130 / ص 147 / ص 165. .
[16] - شناخت عربستان، ص 130 / ص 147 / ص 165. .
[17] - شناخت عربستان، ص 130 / ص 147 / ص 165. .
[18] - قابل ذكر است كه پس از شكست انقلاب مشروطيت و پيش از پيروزى انقلاب اسلامى، در سايه تبليغ وهّابى گرى، افرادى مانند سيد احمد كسروى، شريعت سنگلجى و حكمى زاده گرايشاتى به آراء و پندارهاى وهّابيان پيدا كرده بودند و كتاب هايى در مخالفت با عقايد شيعه نوشتند؛ چنان كه مقدّمه كتاب و بخش مهمى از كتاب كشف اسرار حضرت امام خمينى(قدس سره)در پاسخ به شبهات و ايرادات وهّابيان و طرف داران آن ها و آثارى مانند شيعه گرى، كسروى و اسرار هزار ساله، حكمىزاده مى باشد.
[19] - عقيدتى ـ سياسى نيروى انتظامى، نگاهى به ماهيت و عملكرد فرقه ضالّه وهّابيت، ص 48.
[20] - عربستان سعودى با دقت و توجه براى تأثير گذارى بر فرهنگ و مردم پاكستان، اين فعاليت هاى مالى و نظامى را انجام داده و مى دهد. قراردادى نظامى بين دولت عربستان و پاكستان مبنى بر آموزش سياسى و نظامى و فرهنگى يك صدهزار نيروى نظامى ارتش پاكستان در داخل عربستان امضا شده است و شواهد تاريخى نشان مى دهد، بيش تر كودتاهاى نظامى پاكستان با حمايت ارتش امريكا و عربستان صورت مى گيرد؛ مانند كودتاى ژنرال ضياءالحق در سال 1979 م بر ضد ذوالفقار على بوتو كه در سايه حمايت آل سعود، ذوالفقار على بوتو اعدام شد و دولت ضياء الحق، از كمك بلاعوض 578 ميليون دلارى برخوردار گرديد. (جزوه نيروى انتظامى، ص 52) .
[21] - حافظ تقى الدين، احزاب و نهضتهاى سياسى پاكستان، ص 503 به نقل از: مرتضى زيدى، علل تفرقه گرايى در پاكستان (پايان نامه) ص 110.
[22] - «تلاش گروه هاى تروريستى وهّابى عليه ايران» روزنامه جمهورى اسلامى، مورخه 5 / 10/ 1369، ش 3355، مرتضى زيدى، به نقل از: علل تفرقه گرايى در پاكستان..
[23] - نام طلبههاى فارغالتحصيل از جمعية العلماى پاكستان و مورد حمايت گروه «سپاه صحابه». .
[24] - علامت اختصارى سازمان اطلاعات، امنيت ارتش پاكستان. .
[25] - مركز مطالعات فرهنگى بين المللى، جريان پر شتاب طالبان، ص 48
[26] - مركز مطالعات فرهنگى بين المللى، جريان پر شتاب طالبان، ص 91. .
[27] - همان، ص 117 به نقل از: انوارالحق احدى (كارشناس مسائل سياسى خاورميانه) در مصاحبه با مجله ميدل ايست، ژوئن 1994 م. .
[28] - بايدتوجه داشت كه شاه مسعود،درآن تاريخ، سياستِ مخالف ايران داشت. .
[29] - همان، ص 118. .
[30] - حميد احمدى، «طالبان؛ علل و عوامل رشد»، اطلاعات سياسى ـ اقتصادى، ش 131 ـ 132، ص 32 به نقل از: حركت پرشتاب طالبان، ص 118. .
[31] - انورالحق احدى، عربستان سعودى ايران و جنگ در افغانستان، ص 173 به نقل از: حركت پرشتاب طالبان، ص 118. .
[32] - يكى از استادان محترم (جناب آقاى دكتر رضا شعبانى) در كلاس درس شبه قاره هند نقل مى كرد: هم اكنون آمار فرق و مذاهب در كشور هندوستان به بيش از يك ميليون رسيده است. .
[33] - قريب 12% از مردم ايران كه بيش تر در نواحى مرزى در شمال، جنوب، شرق و غرب زندگى مىكنند، سنّى مذهب هستند. .
[34] - هفته نامه المسلمون كه در جدّه منتشر مى شود، نوشت: خطوط هوايى شوروى (سابق) به زودى 28 پرواز بين جدّه و مسكو براى حمل يك ميليون جلد قرآن كه توسط شاه فهد به مسلمانان شوروى اهدا شده است، انجام خواهد داد. (جزوه نيروى انتظامى).
منبع : abna.ir
اما
نفوذ وهابیت تنها به مصر و یمن ختم نمیشود بلكه سالهاست "افغانستان" نیز
به عرصه تاخت و تاز وهابیت تبدیل شده است. نفوذ وهابیت در افغانستان به
زمان حضور مبارزان احزاب اهلسنت علیه اشغال این كشور توسط اتحاد شوروی
سابق بازمیگردد. در آن زمان وهابیها به بهانه مبارزه با اشغالگران
كمونیست و بعد از آن به بهانه مبارزه با اشغالگران آمریكایی و اروپایی،
طالبان وهابی را روی كار آوردند و با حمایت مالی و نظامی از تفكر
طالبانیستی، در ابتدا موفق شدند اشغالگران شوروی را از افغانستان بیرون
كنند. بدین ترتیت تا زمان تصرف افغانستان توسط آمریكاییها طالبان یكهتاز
عرصه این كشور بود و هماكنون نیز آمریكایی ها از طریق میانجیگران قطری و
سعودی در حال مذاكره با طالبان هستند تا پس از خروج نظامیان آمریكایی از
این كشور بار دیگر افغانستان را به آنها تحویل دهند.
حمایت
عربستان از این شبكه ها همچنین در جهت تبلیغ وهابیت و مقابله با پیشرفت
روز افزون اسلام خواهی در جهان بوده است، به همین علت سعودی ها علاوه بر
حمایت از گروه های تروریستی، كشورهای غربی را از وارد شدن به جنگ علیه
جنبش های تحت حمایت خود بر حذر می داشتند. مدارس دینی وهابی ها در كشورهای
آسیایی بویژه افغانستان و پاكستان نقش مهمی در این زمینه ایفا می كند.
دانش آموختگان این مدارس عمدتاً به گروه های جهادی و تروریستی می پیوندند.
بندر
از راه دور دستورات مستقیمی در عزل و نصبهای مقامات و رهبران القاعده
میدهد و با گماردن تعدادی از عناصر و افسران اطلاعاتی عربستان در پستهای
فرماندهی القاعده هر چه بیشتر سعی میكند تا همراهی این گروههای تروریستی
با سازمان جاسوسی عربستان را حفظ كند. پایگاه خبری عراقی "براثا " پارسال
سندی را منتشر كرد كه نشان میدهد بن سلطان كه تجهیز و فرماندهی گروههای
تروریستی در منطقه را بر عهده دارد، بعد از مرگ "ابوعمر البغدادی"،
"ابوایوب المصری" فرمانده جدید القاعده در عراق را تعیین كرده است و عناصر
آن را با سلاح و پول تجهیز نموده است. از مهم ترین اقدامات تروریستی بندر،
ترور ناكام مرحوم علامه "سید محمدحسین فضل الله" و ترور حاج عماد مغنیه
فرمانده ارشد حزبالله لبنان بود كه جزئیات آن، در رسانه ها منتشر شد.
الحمد لله الّذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیـــــــرالمومنین و الآئمّة المعصومین علیهم السّلام